سئو و همبستگی

در جلسۀ قبل دربارۀ اصل عدم قطعیت صحبت کردیم. اینکه سئو از پارامترها و عوامل متعددی تشکیل می‌شود. همچنین اشاره کردیم که معمولاً نمی‌توان همۀ عوامل را با همدیگر داشت. البته کمی هم به مدل‌های رایج سئو و نحوۀ انجام آنها اشاره شد. سعی کردیم یک ذهنیت مناسب راجع به «سئو چیست» ارائه دهیم.

ما معمولاً در حوزۀ کسب‌و‌کار یک اصطلاحی داریم به نام «Practice».

Practice چیست؟

به زمانی گفته می‌شود که افراد برای رسیدن به یک هدف یک سری کارها را انجام دهند. سپس نتایج آنها را بررسی و تحلیل کنند تا بدانند که با کدام روش موفق شدند یا شکست خوردند و دلایل شکست یا موفقیتشان چه بود؛ به این روش Practice می‌گویند و نتایج آن را Best Practice می‌نامند. درحقیقت، آزمون و خطاهایی را که موجب موفقیت یک کسب‌و‌کار در برابر رقبا یا دیگران می‌شود Best Practice می‌نامند. یک سری Practice آزمون و خطا می‌شوند تا بعداً تحلیل کنند که اگر این کارها انجام شوند به موفقیت منجر می‌شوند. «Best Practice»ها معمولاً در مقالات، تزها، کتاب‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی معرفی و بررسی می‌شوند. در ادامه افراد دیگری روی آنها کار می‌کنند و اجرایشان می‌کنند؛ کاری که در نهایت منجر به این می‌شود که یک سری استاندارد تدوین شود. به این استانداردها که براساس تحلیل نتایج کسب‌و‌کار به دست می‌آیند «Befactor Standard» می‌گویند.

Practiceژوره پرکتیس: استانداردهای الزامی هستند که توسط مراجع رسمی تعیین می‌شوند.

در بحث سئو ما اصولاً چیزی به نام استاندارد نداریم. درواقع آنچه ما به‌عنوان قانون و باید و نبایدها در سئو داریم، اصولاً بر مبنای «Practice» و «Best Practice»ها هستند. البته به تدریج با اطلاعاتی که گوگل به ما می‌دهد، توانسته‌ایم به قوانینی برسیم، مثل سرعت سایت، کورویتالز وب و... البته قوانینی که استاندارد نیستند.

مثلاً چند سال پیش گوگل اعلام کرد که در چند سال آینده نتایج جست‌وجو در موبایل سایت‌هایی که ریپانسیو نداشته باشند و نسخۀ موبایل نداشته باشند، نشان نمی‌دهد.

هیچ قانونی تغییرناپذیری در حوزۀ سئو وجود ندارد.

یک نکتۀ خیلی مهم دیگری که وجود دارد این است گوگل که هرازچندگاهی قوانینش را عوض می‌کند و الگوریتم‌هایش را تغییر می‌دهد. این موضوع باعث تغییر کل فرایندها می‌شود.

به‌طورکلی سئو کار ساده‌ای نیست، چون:

1) نمی‌دانیم که دقیقاً گوگل چطور کار می‌کند.

2) تمام آن چیزی که در منابع به ما می‌گویند، براساس «Practice»‌ها و «Best Practice»ها هستند.

3) ممکن است بسیاری از منابع و مطالبی که ما می‌خوانیم اشتباه باشند.

«Corilation» یا همبستگی

اگر بخواهیم خیلی ساده آن را تعریف کنیم:

یک سری از اتفاقات که با همدیگر هماهنگ هستند. اینجا سعی می‌کنم با مثال آن را برایتان شفاف‌تر توضیح دهم. مثلاً هر وقت در یک جایی زلزله می‌آید تا دو سه سال بعد، قمیت مسکن چند برابر می‌شود. به رابطه‌ای که میان این دو وجود دارد دقت کنید: زلزله و گرانی مسکن. دراصل هیچ‌کس نمی‌داند که رابطۀ علت و معلولی بین آنها چیست. اما همه می‌دانند که بین آنها همبستگی وجود دارد. بالا رفتن یکی باعث بالا رفتن آن یکی می‌شود. یا برعکس شاید همبستگی منفی باشد، یک افزایش یکی باعث کاهش دیگری شود.

تقریباً، اغلب الگوریتم‌ها و پارامترهای سئو بر همین اساس هستند، یعنی یک همبستگی بین آنها وجود دارد. برای مثال، تهیۀ کلمات کلیدی باعث بالارفتن در نتایج گوگل می‌شود.

البته همبستگی معضلاتی هم دارد. یک مثال خیلی معروف است که می‌گوید همبستگی همیشه هم درست نیست. برای مثال، در تابستان‌ها مصرف بستنی دو برابر می‌شود و یک قانون دیگر هم هست که در این فصل آمار قتل دو برابر می‌شود. آیا میان این دو همبستگی وجود دارد؟ آیا خوردن بستنی باعث افزایش قتل می‌شود؟ نه، اصلاً این دو هیچ ربطی به هم ندارند. اما ممکن است این دو معلول یک عامل دیگری باشند.

مزایای همبستگی:

بررسی رابطۀ علت و معلولی نیاز به تحقیق و بررسی دارد که اینجا امکان‌پذیر نیست و نمی‌توانیم چون به منابع گوگل دسترسی نداریم و اینکه بدون دردسر می‌توانیم این همبستگی‌ها را پیدا کنیم.

معایب همبستگی:

چون رابطۀ علت و معلولی را تشخیص نمی‌دهیم، ممکن است بعضی از این قوانین اشتباه باشند. آنچه دیگران به عنوان قوانین سئو می‌گویند، بخش اعظمی از آنها فقط بررسی همبستگی‌ها یا کوریشن‌ها است و هیچ رابطۀ علت و معلولی‌ای وجود ندارد. حتی بخشی از آنها ممکن است کاملاً غلط باشند.

درنهایت، هیچ قطعیتی در سئو وجود ندارد.

خلاصه موضوعات ویدئو